Categories
News

Unified Psychoanalytic Perception of the Philosopher Diogenes and Diogenes 2021

ქართულში იდიომატური გამოთქმა “ჭურში ზის” სემანტიკურად უცოდინრობის, იგივე “ბალზე ჯდომის” უკიდურეს ფორმად აღიქმება. ამ გარემოების ახსნა კი რამდენიმე გზითაა შესაძლებელი. ერთის მხრივ, ჩვენი შორეული წინაპრებისათვის “ჭური”, იგივე ქვევრი – ქტონური სამყაროს, ანუ ჩვენებური “ქვემო სკნელის” ერთ-ერთ ფუნდამენტურ, არქეტიპულ საგანს წარმოადგენდა, მასში აღმოჩენილი არსება კი მოწყვეტილი იყო ამქვეყნიურ მოვლენებს, რაც მის უცოდინრობას განაპირობებდა. ამას მრავალრიცხოვანი არქეოლოგიური თუ ისტორიული ნიმუშებიც ადასტურებენ –  ჩვენი შორეული წინაპრები დამნაშავეებს სწორედ რომ ჭურის ფორმის მქონე დილეგებში მიწის ზედაპირის ქვეშ ამწყვდევდნენ და ამით მათ როგორც ამქვეყნიური მოვლენებისგან, ისე სხვა სახის ინფორმაციისგან განარიდებდნენ. 

მეორეს მხრივ, სიტყვა “ჭურის” მეგრულ წარმომავლობას თუ განვიხილავთ, საშოში მჯდომი, ჯერაც არგაჩენილი ჩვილი ასევე შორს დგას ჩვენი სამყაროს აქტუალური მოვლენებისგან, მისი ცოდნა თუ მის ხელთ არსებული ინფორმაცია კი არაამქვეყნიურია. მაგრამ ეს, ჯერაც პრენატალურ მდგომარეობაში მყოფი არსება უკვე ცოცხალია და უკიდურესად აქტიურად ზემოქმედებს მისთვის უხილავ და ჯერაც უცნობ სამყაროზე – დედამიწაზე უკლებლივ ყველა კულტურაში საზოგადოების მთავარ საზრუნავს ხომ მომავალი თაობის დაცვა და ფეხზე დაყენება წარმოადგენდა, ამის განხორციელება კი ორსული ქალების – მომავალი დედების გარეშე, რასაკვირველია, შეუძლებელი იქნებოდა. 

დიდმა ბერძენმა ფილოსოფოსმა დიოგენემ ცხოვრების დიდი ნაწილი სწორედ რომ ჭურში გაატარა, და ეს მისი ნებაყოფლობითი არჩევანი გახლდათ. მართალია, ძველი ბერძნები ჩვენებურ ჭურებს “პითოსებს” ეძახდნენ და მათ ქართული ქვევრებისაგან განსხვავებული ფორმასაც კი ანიჭებდნენ, მაგრამ არც ჭური, და არც “ჭურში ჯდომის” სემანტიკა საზოგადოების ეპატირებით დაკავებული დიოგენესათვის უცხო არ უნდა ყოფილიყო. იგი ხომ შავი ზღვის სამხრეთ სანაპიროზე მდებარე ქალაქ სინოპში დაიბადა, ეს ადგილები კი აქვე, მეზობლად განლაგებულ ლაზეთს ემიჯნებოდა (არაა გამორიცხული, რომ იმხანად ლაზეთის შემადგენლობაშიც კი შედიოდა). ჩვენს წელთაღრიცხვამდე მე-5 საუკუნეში მცხოვრები ლაზების წინაპართათვის კი სიტყვა “ჭურის” “ჭურტისგან” წარმომავლობა ისეთივე ნათელი უნდა ყოფილიყო, როგორც 21-ე საუკუნეში მცხოვრები, საკითხში ჩახედული მეგრულის მცოდნეთათვის. ზემოთ მოყვანილ მოსაზრებებს ისიც უნდა დაემატოს, რომ ხსენებულ ეპოქაში ადამიანები ეთნიკურ წარმომავლობას ყურადღებას არ აქცევდნენ და მცირე აზიაში მცხოვრებ პრაქტიკულად მთელ ბერძნულენოვან მოსახლეობას ბერძნებად მოიხსენიებდნენ. ამ ტექსტის მარცხნივ სურათზე მოყვანილი ჭურჭელიც ამას მოწმობს – ეს ისტორიული ქვევრი გადაღებულია არა კახეთის რომელიმე სოფელში, არამედ დიოგენეს მშობლიურ ქალაქ სინოპში.  

ლეგენდის თანახმად, ახალგაზრდობაში, ქალაქ დელფოსში ჩასულმა დიოგენემ ადგილობრივი პითიასთვის დასმულ შეკითხვაზე – “რა ხელობას მივყო მომავალში ხელი” პასუხად მიიღო: “გადააფასე ფასეულობები”. ამ, თავდაპირველად ბუნდოვანი სიტყვებით გაკვირვებული ახალგაზრდა რაღაც ხნის შემდეგ ათენში გადასახლდა, აქ ადგილობრივი ფილოსოფოსის, ანტისფენეს კინიკოსთა, იგივე ცინიკოსთა სკოლას შეუერთდა და თავისი ახალი პოზიციის დასაფიქსირებლად პითოსში, იგივე ჭურში დასახლდა.

გასაკვირი არაა, რომ ათენის რიგითი მაცხოვრებლები ფილოსოფოსს დასცინოდნენ, გიჟად რაცხავდნენ; თქმულების თანახმად ადგილობრივმა ხულიგნებმა მას თიხის საცხოვრისი ჩაუმსხვრიეს კიდევაც. O sancta simplicitas! (ო-ო, წმინდა გულუბრყვილებავ!) – მიმართა მსგავს ვითარებაში, ამ მოვლენებიდან 18 საუკუნით გვიან სხვა მოაზროვნემ, ინკვიზიციის მიერ კოცონზე დასაწვავად აყვანილმა ჩეხმა იან ჰუსმა მოხუც ქალს, რომელმაც თავისი წილი ფიჩხი მიიტანა მის აუტოდაფეზე.

ათენის მოქალაქენი არ უწყოდნენ, რომ პითოსის დამტვრევით ვერანაირად ვერ შეარყევდნენ ვერც დიოგენეს მრწამსს, და ვერც მის ღვთაებრივ განწესებას. საკუთარი ნებით ქტონურ ქვევრში დამკვიდრებული ფილოსოფოსი არა მხოლოდ განერიდებოდა გარეშე სამყაროს და მის პროფანულ ცოდნას, არამედ “ჭურთან” სემანტიკურად დაკავშირებულ “ჭურტში” დასახლებით მოასწავებდა თავის მომავალ მოვლინებას “შუა სკნელის”, ჭეშმარიტების, იგივე “სოფიის” სამყაროში. მეორეს მხრივ, დედის საშოში მყოფი ჩვილი სამოთხისებურ გარემოში ნებივრობს, დაბადების შემდეგ კი იგი ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთში უნდა დამკვიდრდეს. ამ მოსაზრების გათვალისწინებით გასაკვირი არაა, რომ დიოგენე არ ჩქარობდა თავისი პითოსის მიტოვებას და მის ჩანაცვლებას ყველა სხვა ადამიანისთვის ჩვეულად ქცეული სახლით.

ჩვენი ფესტივალი “სახელობითია” და იგი მიბმულია არა მხოლოდ თბილისთან, არამედ სინოპში დაბადებულ ფილოსოფოს დიოგენესთან, ვიზუალურად კი მის სიმბოლოდ ქვევრიდან ამომავალი კინოფირი იქცა, რომელიც ამავე დროს კიბედაც შეიძლება აღიქვას. ყოველივე ზემოთ ხსენებულის გათვალისწინებით ფესტივალის კონცეფცია და ფილმების შერჩევა-შეფასების კრიტერიუმი დიოგენესადმი პითიას მიმართვისეულად შეიძლება ჩამოყალიბდეს:

1)“გადააფასე ფასეულობები”,

2)“განერიდე სამყაროს, მაგრამ დამკვიდრდი არა ჯოჯოხეთში, არამედ სამოთხეში”,

3) “შეამზადე სამყარო ახალი, მისთვის ჯერაც არნახული სასწაულების აღსაქმელად”.

Categories
News

Festival Digest
(22 November 2021)

Welcome everyone to the 2nd Tbilisi Short Film Internet Festival “Diogenes 2021”!


The time for awarding the sign OFFICIAL SELECTION is approaching!


More than one thousand (1006) directors and authors expressed their desire to participate in our festival.


They presented 1132 films of various genres and duration.
Unfortunately, not all films (often despite their high level of performance) will pass the qualifying stage.


About 80 works will be selected to participate in the main competition. Thus, our team will have to solve the most difficult task – to choose just one of every 14-15 worthy films presented at the festival!!!
The best among them will be determined by a competent, international jury.


Also, a group will be formed within the festival, which will determine the winners of the special incentive prize and diploma – “Serenade”. This prize is established to celebrate the contribution of the Khotivari family of cinematographers to Georgian and world cinema and to honor their great work.


The final results of the festival will be announced during the closing ceremony, which will take place on December 12-15 (the exact date will be announced later).


The prize-giving ceremony will be broadcasted live via the Internet.
The winner of the Audience Sympathy Award will be influenced by each active spectator who participates in the work of our festival via the Internet: everyone who visits our official site, or registers on the Facebook page, will see the selected films without any problems, and then they can evaluate their impression.


Several educational lectures will be organized within the festival to popularize the short national film.


Our festival is slowly entering the hot phase of work!

Categories
News

1TV Radio of Georgia: Rush Hour

1TV Georgian Radio:

The 2nd Tbilisi International Short Film Festival “Diogenes 2021” will be traditionally held online.

Up to 1000 applications have been submitted from more than 90 countries to participate in the festival.

It is planned to hold several educational workshops, which will help popularize Georgian cinematography all over the world.

Respondents:
Koba Tskhakaia – Festival organizer, film director;
Soso Mchedlishvili – Co-organizer of the 2nd Tbilisi International Short Film Festival “Diogenes 2021”;
Zura Iobashvili – Debutant director
Author: Eka Khitarishvili
Producer: Eka Talakhadze

Watch here:

Categories
News

Eldar Shengelaya’s New Film

Eldar Shengelaya, classic of Georgian cinema; Author of great films on which generations have grown up; Honourable Chairman of the jury of our international Internet film festival of short films “Diogenes2020».The plot is focussed on the shooting of his new film!!!

Categories
History of Georgian cinema

The Suram Fortress (1922)

The Suram Fortress (Suramis tsikhe) (Georgian: სურამის ციხე, Russian: Сурамская крепость) is a 1922 Soviet Georgian adventure film directed by Ivan Perestiani, based on Daniel Chonkadze’s novel with the same title.

Durmishkhani, an illegitimate child of a serf woman was brutally taken away from his mother. Lately he meets Vardua, a young maidservant. They fall in love and want to marry. Vardua helps him to go to a business trip to make some money. Durmishkhani meets a rich merchant Osman Aga. After some time Durmishkhani marries other girl and becomes Osman Aga’s heir. Vardua gets to know this all and decides to take revenge.

https://www.youtube.com/watch?v=7BncA9eKyYM
Categories
History of Georgian cinema

Eliso (1928)

Eliso is a 1928 Soviet silent adventure film directed by Nikoloz Shengelaia and loosely based on the short story by Alexander Kazbegi. It was made in the Georgian Soviet Socialist Republic.

It was released in the United States in 1929 by Amkino under the alternative title of Caucasian Love.

The Emperor’s Government is trying to find the pretext to evict the Chechen people from their homes and resettle the area with the Cossacks. The population sends a letter to the Governor asking him to rescind the decision about their deportation. Seidula who is nothing but a crook, makes up a false letter in which the Chechens approve their deportation and then assure illiterate peasants to prove heir consent with their own fingerprints. The beguiled people are being deported to Turkey as a result. Chechen Eliso is in love with Vajia from Khevsureti (Georgia). Before her deportation desperate Eliso puts the empty village on fire. Vajia manages somehow to have the general annul the order of deportation, but it’s already too late.

Director: Nikoloz Shengelaya
Screenplays: Nikoloz Shengelaya, Sergei Tretiakov
Director of Photography: Vladimer Kereselidze
Production Design: Dimitri Shevardnadze
Music: Iona Tuskia
Sound: Rostislav Lapinski, I. Grigoriani
Cast: Kira Andronikashvili (Eliso), Kokhta Karalashvili (Vajia), Aleqsandre Imedashvili (Astamir), Tsetsilia Tsutsunava (Zazubeka), Ilia Mamforia (Seidulla), Aleqsandre (Sandro) Jorjoliani (General), K. Gurianov (Billeting officer), I. Galkin (Village constable), Marika Chmshkyan (Muslimati), Gogi Ratiani, Zaal Terishvili